Basit bir tanışma olarak başlayan şey, zamanla bunalıma dönüşür.

Özcan Alper, sessiz, sakin ve soğuk tarzıyla tanınmaya başladı. Bu yüzden eski filmografisine bakıp tarzının nasıl geliştiğine tanık olmak ilginç.  Aşıklar Bayramı, uzun bakışmalar ve isteksiz diyaloglara sahip soğuk ve beklendiği kadar sert.  

Ancak, katı yapısının altında güçlü bir duygusallık barındırıyor.

Aşıklar Bayramı, baba ve oğul arasındaki direnişi ve erkeklere özgü öfkenin köklerini araştırır. Alper
in kamerası en ilginç  şeylere odaklanır ve genellikle iki  karakter kavga edip çerçeveden ayrıldıktan sonra bile çekimde kalır. Filme duygusal ağırlığı veren bu gözlemsel tarzdır.

25 yıl sonra...

Sonuç, film  tamamen enkazdır. Babalar ve oğullar arasındaki asırlık çatışmanın nedenini zorlarken ilerleyen dakikalarda biraz dağılır.