Nazi gerçeğinin ortasında anlatılan bir Aşk hikayesi.

I944'te İtalya'da  film sektörü diye bir şey yoktu. Ülkenin savaş  sonrası inşasında  kaynak toplayabil mek için  sanat fonu  hükumet tarafından  kesintiye uğradı. Yine de  20. Yüzyıl İtalya Sinema'sındaki en önemli hareketlerden biri Yeni Gerçekçiliğe de ilham veren bu finansal engeldi.

Filmin tarzı; dönemin parlak Hollywood filmleri, o filmlerin karmaşık senaryoları müsrifçe hazırlanmış setleri ve pahalı oyuncularıyla keskin bir  tezat oluşturur. Rome, Open City, II. Dünya Savaşı sonrası dönemin  en önemli filmlerinden  biri olarak kabul edilir.  Pürüzsüz bir hikaye anlatmak yerine gerçek yaşamı yakalamayı tercih eder.

Her yol Roma'ya çıkar...

Rosselini, gerçekleri sunmak için kamerasını sokaklara kurdu ve amatör oyuncuları birkaç saat önce bombalanmış binalar önünde fotoğfafladı.