Kapkara bir kışın ortasında terk etti beni. Anlayacağın, ben kardelenim, o ise hercai!

Her şey, zamansız bir ölümle başladı.

Hayat yaşayarak, hissedilerek öğrenilir. Okuyarak, dinleyerek, bir kenardan seyrederek değil. İşte bunun farkında olan iki genç Miran ile Reyyan. Alınan tüm darbelere, yitirilen tüm umutlara rağmen, hayatta kalma mücadelesi içindeler. Üstelik kaderin onlara yaptığını ödetmek için!

Yaşamımız boyunca bizim için en önemli olan şey nedir sizce? Aşk, para, intikam? şu an bir yanıtınız varsa eğer, bu öyküyü izledikten sonra bir kere daha düşüneceksiniz. Çünkü şu anda Atv'de yayımlanan hikaye için her ne kadar bilindik bir öğreti olsa da, tekrar ve tekrar hayattaki değer yargılarınızı tekrardan düşünmeye itecek.

Sakın panik yapmayın arkanıza yaslanın ve rahatlayın, kendinizi öykünün sizlere sunacağı sıra dışı hikayeye ve sürpriz gelişmelere bırakın.

Geceye bir selamım var. Andım olsun ki, adımızı ezberleyecek bu şehir! diye başlıyor Öyküye Sümeyye Koç...

Hercai, zamansız bir ölüm beraberinde, körpe bir yüreğe öfke ve kin getirdi. Aradan uzun, çok uzun  yıllar geçti. Genç bir adamın kalbi ve ruhu birbirinden harap duygularla, acımasızca perçinlendi. Öyle ki, bu hissiyatlar onu uçurumun kenarına sürükleyebilecek kadar tehlikeli hale gelmişti. 

Yaralı bir mazinin onda bıraktığı en acı hatıra, yüreğinden tüm merhameti söküp atmasına neden oldu. Kara bir kilit vurup derin dehlizlerle kapattı vicdanının çığlık çığlığa haykıran sesini. merhameti ne zaman isyan etse, hep o anı hatırladı.

Gözüne uyku girmeyen kara bir gecenin sonunda, akla zarar bir karar aldı! ait olduğu topraklara gitmeye karar verdi genç adam. Çünkü her şey orada başlayacaktı, yıllar önce bittiği gibi..

Ve Miran Karaman!

Kusursuzca hazırladığı planla, ant içtiği intikamını almak için hazırdı. Yüreğinde kör bir öfke dilinde kahrolası bir yemin vardı. Şimdi vakit, ödeşmeyi arzulayan deli yüreğini susturma vaktiydi. İçindeki öfkenin bir nebze soğuması için masum bir can yakacaktı... O can kim mi?

Reyyan Şanoğlu!