Huzursuz bir an. Kadın başını öne eğmişti, erkeğin yaklaşmasını sağlamak için. Ama erkek yapamadı, cesaretsizlikten. Kadın döndü ve uzaklaştı.

Birbirlerinden bağımsız bir şekilde kişisel olarak dekore edilmiş öykü yalnızlık ve şehvet dışına çekilir, Wong Kar-Wai'nin "Aşk için Ruh Hali" adlı filmindeki sevgililer. Tüm filmi birbirlerini çılgınca istediklerini inkar ederek tamamlarlar. Arzularını tüketmek yerine endişeli bakışlar, resmi konuşmalar ve korkudan oluşan karşılıklı bir düet ile yüceltirler.

Hong Kong'un en meşhur aktörlerinden Tony Leung ve Maggie Cheung tarafından sunulan, Wong'un muhteşem hipnotik çekiciliğe sahip filmindeki erkek ve kadın hem evli hem de iffet sahibidirler. Kendilerini bu duygu çıkmazından koruyabilmek için asla uygunsuzluk çizgisini geçmezler. Eşlerinin bir ilişki yaşadığını anladıktan sonra, bir restoranda akşam yemeği için sığınabilecekleri izole edilmiş dar bir bölgede gelen siparişlerinin ardından arka sokaklarda yürürler ama asla içlerinde üreyen titiz dürtüye müsaade etmezler.

1965 yapımı Metin Erksan'ın "Sevmek Zamanı" filmindeki dinamikleri hatırlatan karşılıksız aşkın keskin tarafı, filmin ana unsuru haline gelen bastırılmış orta sınıf zenginlere ait bir tavra sahiptir. Aşk için ruh hallerinde tutkusal beklentiyi şehvetleştirir. Havasız ve kapalı mekanlardaki sahneleri, bir perde oyununu anımsatan ve açılı aydınlatmayla gölgeler eşliğinde süslenen bir ateş dansına dönüştürür. 

Yıl 1962, Bay Chow ve Bayan Chan, Hong Kong'daki aşırı alışılmadık Nosy tarzı Şangai evlerinde yan kapı komşularıdır. Chow'un karısı bir otel resepsiyonisti olarak geç vardiyalı çalışır ve Chan'ın kocası da her daim yeni çapkınlıklar peşindedir. Noktaları birleştirdikten sonra ikisi de birbirlerinin kopyası olduğunu fark ederler. İki karakter de aslında mutsuz birer evliliğe sahiptir.

Bu şekilde fiziksel hareket halindeki, orta sınıf evlilik sözleşmelerine sahip her iki karakter de zarafet ve hüzün ile kederli bir baskı yaratırlar. Karakterinin ikilemi eşliğinde trajik bir nitelik kazanmış Chan, özellikle güçlü ve korkusuzdur. Büyük performansının sınırlarından birisine sahip olduğunu biliyordur. Bu tiksindirici duygu, onu göstermekten çok daha güçlü ve belki de daha açıklayıcıdır.

Asya sinemasının o eşsiz, "Akira Kurosawa"nın yarattığı, şehvet ve ihtiras haline gelen ve yoğun kişisel kırmızılar üzerine olan renk tasarımı, Bay Chow ve Bayan Chan'in kendileriyle yüzleşmek zorunda kaldıkları küçük her adımı takip eder. Hareket alanları küçük bir kafestelermiş hissi uyandırır. Bu genellikle görmeye alışık olduğumuz Hong Kong değildir. 

Wong eylemi izole eder ve nadiren dışarıdan gelenleri gösterir. Karakterlerinin sürüklenip tökezlediği ve asla bağlanmayacakları, rüya benzeri bir soyutlama yaratır. Aşkın ruh halinde pek bir şey olmaz. Asla gerçekleşmeyecek olan koşullar ve duygusal edinimler, bir anlamda yerine getirilmeden önce görünen bir rüya gibidir.

Başka bir ruh halinde, sevgililerin bu masalın parçalanmış olaylarını zamanın uzaklığında hatırladıklarını ileri sürüyor. Bizce yönetmen, karar vermenin memnuniyet hazzını reddeder. Ancak sinema ustalığını ve ruh halini, arzu ve canlı duyguları aktarma yönlerini paylaşırken cömert olmaktan çok daha fazlasını yapar.