"Aile bağları o kadar ağırdır ki taşımak için iki kişi gerekir."

"Roseanne" ortaya çıktığında henüz çocuk yaşlardaydım ve gerçeği söylemek gerekirse hiç hoşuma gitmedi diyebilirim. Ama yaşım biraz ilerledikçe aslında nasıl bir hikaye olduğunu sonradan kavradım. Büyük ve azımsanmayacak izleyici kitlesine sahip, bu orta sınıf aile sit-com'u karakterlerle özdeşleştirilebilir ve gerçek yaşam problemlerinin ve sorunlarının, azami özen ve gerçekçilikle ele alınmasının tadını çıkarabiliriz.

Seriyi eşsiz kılan şey, onun kadar yüzeysel ve gerçekçi olmayan idealizmden yoksun olmasıydı. "Cosby Şov" çağında Rose, her zaman evini dağınık tutan, faturaları zamanında ödemeyen, aşırı kilolu ve yüksek sesle konuşan bir anne olarak evlerimize giriş yaptı. Kendilerini dinlemeyen çocuklarına bağıran ve geçim ile mücadele eden ebeveynleri ile bizlerden bir aile gibidir. Dişi kuşun yuvasının etrafında pembe bir bornoz ile dolaşan ve buna rağmen hala ciddiye alınan başka bir gösteri daha düşünebiliyor musunuz?

Rose hakkında ne düşündüğünüzün, gösterinin gerçekçiliğini etkilemesine asla izin vermez. Fantastik oyuncu kadrosunun yanı sıra komedi ve dramın mükemmel karışımından da yararlanır. Televizyonda gerçekten iyi oynanan şov, derinden ve dokunaklı sahnelerle birlikte inanılmaz eğlenceli anlar yaşatır. Gösteri asla özensiz değildir ve hayata sadık kalır. Benim düşünceme göre mevsimsel istisnalar dışında, altı sezon boyunca neredeyse her bölüm mükemmel hareket eder ve sonrasında bir başyapıta doğru evrilir.

"Bir Tv şovunun içinde olması gereken her şeye, derin, komik ve anlayışlı bir tavra sahip."

Rose bu şovda kalbini seyirciye gösterir ve her sene daha da büyür. Her zaman olduğu gibi ilerledikçe sahnelerini mükemmel bir doğrulukla yürütmeye devam etti. "Baskül Ailesi"nin oluşturduğu mizah şablonunun dışına çıkamaması negatif dururken Rose'un güçlü ve alaycı dış cephesi, inanılmaz bir yürek ve cömertlik dozuyla bu kalıptan geçmeyi başardı. John Goodman'ın Roseanne ile oluşan olağanüstü kimyası, bir eş olarak hepimizin sahip olabileceği çok çalışkan ve sevgi dolu bir kabuğa dönüştü. Gösterinin çocukları da o denli olağanüstüdür. Darlene'i çocukken izlediğimi hatırlıyorum ve "bir genç kızın gerçekçi tasviri" olduğunu düşünüyorum. Zaman zaman depresif, tombul ve kesinlikle tipik bir ailede büyüyen ikonik Darlene, popüler ve güzel bu hikayede çok fazla zorluk ve duygu yaşar ve bizleri rahatlatmak için elinden geleni yapar.