Tarihin karanlık dönemini, renk eksikliğine rağmen göz alıcı bir resme dönüştürmeyi başarıyor.

Kim kılıç ve mızraklarla dolu savaş alanına elinde şemsiye ile gelmeye cesaret eder? Tabii ki usta yönetmen Zhang Yimou.

Çin sinemasının en büyük stilistlerinden biri geçmişine dönüyor. "Parlayan Hançerler" ve "Kahraman" gibi kültlerin çekiminde uyguladığı destansı görsel anlatıma ve bol diyalog yerine çelik ve dövüş stilleriyle uyguladığı iletişim modeline "Gölge Savaşçısı"nı da ekleyerek orijinal biçimini yineliyor.

Açılış sahnesi öylesine dikkat çekici ki, yönetmen, "Çin Seddi"nde kaybettiğini gördüğümüz bir iki özgür adımını "Gölge Savaşçısı"nda uygulayarak böyle bir hataya tekrar düşmüyor.

Aksiyon sahneleri o kadar üst seviyede ki, kılıç ustaları onlarca yıllık dövüş sanatı şiirlerini ve bol Oscarlı "Kaplan ve Ejderha"yı bizlere hatırlatıyor. Savaş sanatçıları için çelik materyallerin kullanabileceği özgür alan, azami yeterliliktedir.

Modern bir döneme ait gibi görünse de "Gölge", Asya sinemasının aslına uygun klasik stiline sahiptir. Kariyerinin başından beri klasik tarzı kişisel imzasıyla üreten yönetmen, tarzını bu filmde bir tık daha yükseltiyor.

Asla kazanamayacağın bir savaştan bahsetme!

Gölge, topraklarını korumak için zorlu bir mücadeleye girişen kralın hikayesini merkezine alıyor. Genç ve ne yapacağı kestirilemeyen bir kral tarafından yönetilen Pei Hanedanlığı'nda, askeri kumandan içten ve dıştan tehlikeler ile karşı karşıyadır.

Çin'in efsanevi geçmişinde üç krallık, şehirleri için birbirleriyle uzun yıllar savaştı. Ardından da Ying ve Pei hanedanları üçüncü rakibi yenmek için bir araya geldi.

Yönetmen Zhang, hem karmaşık hem de zaman alan bu entrikalarla dolu büyük resmin fazlasını yakıyor. Zhang, film için seçtiği çarpıcı renk paletine odaklanarak neredeyse filmi daha eğlenceli bir hale getiriyor. Siyah-beyaz ve griler ile çizilen resim, dış ve geniş çekimdeki yeşillik, yağmur ve sisle kamufle ediliyor.

"Kırmızı Fener"in kırmızısı kadar muhteşem, "Uçan Hançerler"in yeşili kadar göz alıcıdır.