Bu kez zengin ve güçlülerin ahlaki dünyaları ele alınıyor. Aşırılık ve zenginliğin bir kişinin refahı için tehlikeli olabileceği fikri, her zengine ait bir açığı yakalayan yönetmen, yazar ve oyuncuların büyüleyici anlatımıyla ortaya çıkmaktadır. Mutluluk için bir değer biçemezsiniz. Elbette zenginler için fakir olma korkusu kadar para kaybetme korkusu da para kazanmak ile eşdeğerdir.

Ridley Scott'ın gerçek olaylara dayanarak yaptığı bu yeni tarihi dram-gerilim filminde, 1973 yılında petrol kralı Paul Getty'nin 16 yaşındaki torununun kaçırılması ile serbest bırakılmasının arasında geçen o sürece ve fidyeciler arasındaki üzücü müzakereye odaklanmaktadır. Hikayesine verilen ağır dramatizasyon ve kurgu ile film, aykırı hikayesine yoğunlaşmaktadır. Fidyeciler ve büyük Getty hanedanlığının ahlaki tutarsızlıklarını ve ardındaki derin dünyaların iki taraf için içsel eylem ve entrikalarını çok sert ve rahatsız edici şekilde bize sunmaktadır.

88 yaşındaki usta aktör Christopher Plummer, canlandırdığı JP. Getty rolü ile ne denli önemli bir sanatçı olduğunu bize yine hatırlatmakta ve Max Von Sydow ile birlikte hala en iyiler arasındaki yerini korumaktadır. 

Getty'nin, torununun kaçırılması sonrası takındığı içsel karmaşık dünyasıyla ilgili olarak dışa sunduğu parodisini boydan boya sergileyişine tanık oluyoruz ve bu adamın para kaybetmeye hiç niyeti yok. Büyük Getty bu tutumu ile istemli bir şekilde bizim tarafımızdan nefret kazanmakta ve çoğumuzun, izlerken ne tür bir insanın kendi kanından ve hanedanlığın neferi olan birinin hayatı hakkında bu kadar uzun süre müzakere ve pazarlığa girişebileceğini düşünmesine sebep olmaktadır. Teraziye asıl koyulmak istenen Getty'nin kanı ve parasıdır.

Film, bir şekilde klasik kaçırma hikayesinin gerçek nedenini seyirciye vermemekte. Komplo sonrası bakış açısını sergileyen eylemleri canlandırıyor ve tatminkar bir şekilde asla çözülmemiş önemli sayıdaki ayrıntıyı seyirciye sunuyor. Son olarak ise film doğrudan anlatımda, melodrama doğru ilerliyor ve kısaca, kaçırmanın küçük toruna nasıl etki yaptığından çok ailenin tutumuna odaklanıyor.