"Korkulacak tek şey, korkunun kendisidir."

Hikaye, Almanya'nın Winden şehrinin küçük bir kırsalında başlamaktadır. Kaybolan iki çocuğun ardından aniden ortaya çıkan, yıllar önce ölmüş ve köylüler tarafından defnedilmiş bir çocuk ve sonrasında yeryüzünde oluşan manyetik elektriklenmeler, tuhaf bir şekilde uçan canlıların birden yere düşmeleri, çayırlardan gelen sesler, ani sürü intiharları, doğa ananın kızmış olabileceği ve bir şekilde bu doğaüstü olayların tüm sebebinin yerel halk tarafından kullanılan nükleer santral olduğuna inanılmaktadır.

Almanya'ya ait bu özgün mini seride orijinal bir başlangıç sunumu sonrasında karakterler yavaş yavaş oluşmaya ve yerli yerine oturmaya başlar. Her ne kadar öykü anlatımı çok sarmal bir hal alıyor gibi görünse de zamanlama kendini toparlar ve anlaşılırlığına kavuşarak ait olduğu şablona bürünür. Her eylem öncesinde mükemmel bir sonuca ulaşmak için bunu sürece yaymak zorundasınızdır; bu yüzden bu gerilimin pek bir acelesi yoktur. Bir alman disiplini ile ilerler ve tek düşündüğü mükemmel bir sunumdur. Amerikalıların aksine görüntüye değil derinliğe önem verilmiş öyküye sahip bir yapım. Bu gerilimin sizde oluşması için dizinin birkaç bölümüne şans vermek zorundasınız ve bu şansı verdikten sonra buna değdiğine siz de kanaat getireceksiniz.

Bazı izleyiciler Dark ve Stranger Things arasında benzerlik var diyorlar; biraz haklı olabilirler. Ancak izleyince bu fikir üzerinde pek duracaklarını sanmıyorum. Hikayenin bir kısmının 1986 yılında geçiyor olmasının yanında ileri ve geri gidiş gelişlerle iki zaman dilimine ait bu hikaye, orijinalliğini korumaktadır.

Karanlık hakkında defalarca duyduğumuz birkaç şeyden biri ise hikayenin bir sürü karmaşık parçadan oluşuyor olmasıdır. Karakterleri, duyguları ve görünmeyen doğa üstü olayları ile küçük sarmalların aslında birbirine bağlı halde ilerlediğini fark etmek biraz dikkat istiyor. Müthiş olan bir detay ise herhangi bir hafta sonunda tek başına oturup bir sezonu birkaç saate bitiriyor olmanız. Dizi çok büyük bir potansiyele sahip ve aklınızı zorlayacak çok fazla karakter var ve hikaye güçlük çıkarıyor gibi dursa da zamanla kavrıyorsunuz.

Karanlık öyküsü çok bilindik bir öykü gibi duruyor olsa da orman ve kırsal arasındaki o mesafeyi çok ince ayarlamış bir öykülemedir. Paralel evren ve zaman yolculuğunun çok iyi anlatıldığı gizemli bir öykü. Kaybolan iki çocuk ve ardından bir anda ortaya çıkan başka bir çocuk. Bir takas gibi duran bu anlatım, doğa ana ve insanlar arasındaki bir anlaşma gibi duruyor; farklı bir tonda karanlığa ve derinliğe sahip bir dram.