Bize çocukların, kendi hayal dünyalarını yetişkinler olmadan yaratamayacaklarını anlatıyor.

Filmin henüz başlarında bekar bir anne ve iki çocuğun yeni bir daireye taşınmalarını izliyoruz. Sonra merdivenlerden içeri bazı ağır valizler taşınır. Nakliyeciler gittiklerinde valizler açılır ve içinden iki çocuk daha çıkar. Anne yeni ev sahiplerinden sakladığı çocukları tembihler "asla dışarı çıkmak yok" Kyoko dışında.

Kyoko ailenin en büyük çocuğudur (14). Akira (12), Yuki (7) ve Shimura (4) yaşındadır. Her biri farklı babalardan olan dört üvey kardeş.

Hirokazu Kore-eda tarafından yazılan bu hikaye, dört çocuğun anneleri tarafından terk edildiği ve ay larca boş bir dairede tek başlarına yaşamak zorunda kaldıkları gerçek bir hikayeye dayanıyor. Bu filmi, tehlike altındaki savunmasız çocuklar hakkında bir melodram olarak değil, tam aksine günlerini oyunlar oynayıp, Tv seyrederek geçirdikleri sıradan bir gün olarak aktarıyor.

Bazı çocuklar erken büyür.

Kore-eda dağınık bir daire içinde samimi bir atmosfer yaratır. Yalnız çocukların ebeveynleri olmadan Nelerle karşılaşabileceklerini kurgulamamızı istiyor.